Jak kościół prawosławny traktuje hazard
Według prawosławia najważniejsze jest bowiem to, że hazard stanowi zbyt silną pokusę dla ludzi i może rozwijać u wiernych chciwość.
Jak podkreślają duchowni prawosławni, gracz bardzo często oddając się swojej pasji do hazardu zapomina zarówno o Bogu, jak i o bliskich. Szkodzi to jego rozwojowi duchowemu, źle wpływa również na normalne, codzienne życie. Najgorzej jest jednak, gdy podczas gry kieruje się chciwością, czyli jego celem jest zdobycie jak największej sumy pieniędzy – to kościół prawosławny jednoznacznie nazywa grzechem. Niektórzy duchowni mówią nawet, że hazard jest kradzieżą – ponieważ aby ktoś zyskał, ktoś inny musi stracić.
Jak można przeczytać na portalu pravoslavie.ru, święci ojcowie kościoła prawosławnego zawsze polecali innego rodzaju rozrywkę – spacer, wycieczki w góry, ale na pewno nie grę w karty czy obstawianie zakładów: „ciało pozostaje wtedy w bezruchu, czyli nie odpoczywa, umysł jest napięty, a dusza pełna niepokoju z powodu niesprawiedliwości (gdy efektem gry jest przegrana) lub z powodu podniecenia i sporów prowadzących do grzechu”.
Prawosławie a gry na pieniądze
Oczywiście zakaz hazardu obowiązuje przede wszystkim duchownych prawosławnych, nie można też organizować tego typu rozrywek na terenach prawosławnych parafii. Bywa z tym różnie, o czym świadczy np. wydane w 2007 r. przez Ojca Maximosa, metropolitę Diecezji Prawosławnej w Pittsburghu, memorandum. Metropolita jasno napisał w nim, że docierają do niego sygnały o naruszeniu zakazu organizowania loterii na terenach parafii, dlatego nałożył karę na duchownych za tego typu inicjatywy: proboszcz parafii miał tracić na rok prawo do urlopu, zaś przewodniczący rady parafialnej – utracić swoją funkcję. Ojciec Maximos podkreślił też w memorandum, że dla hazardu nie ma miejsca w życiu prawosławnego chrześcijanina.
Jak wyjaśniają duchowni na portalu pravoslavie.ru, kasyna i domy bukmacherskie są według prawosławia prawdziwą pokusą, w której najważniejsze są pieniądze, a nie Bóg. „Ojcowie Kościoła upomnieli nas, abyśmy stale unikali pokus i nie polegali na własnych mocnych stronach; abyśmy potrafili sobie z nimi poradzić” – czytamy. Dla prawosławia grzechem jest nawet obstawianie zakładów bukmacherskich od czasu do czasu, ponieważ granie okazyjne łatwo przekształca się zdaniem duchownych w systematyczny hazard, a nawet w hazard patologiczny. Uzależniająca gra może też wywoływać kłótnie w rodzinie, a nawet jej rozpad, zaś pieniądze zarobione dzięki grom losowym są nieczyste, bo „to pieniądze, które ktoś ukradł, a nie nakarmił nimi rodzinę”.
To bardzo radykalne stanowisko, dużo radykalniejsze niż to, które prezentuje choćby katolicyzm, w którym hazard jako okazjonalna rozrywka jest dopuszczalny, a zabronione jest wyłącznie granie zawodowe oraz uzależniające. Także np. judaizm zezwala na branie udziału w loteriach (zwłaszcza w niektóre dni świąteczne). Nawet w zakazujących hazardu hinduizmie i buddyzmie jest święto, podczas którego można, a nawet należy obstawiać zakłady bukmacherskie (tu przykład odpowiedzialnej rejestracji) czy grać w kości.
Prawosławie potępia hazard
Ciekawie zakaz hazardu uzasadnia Fr. Luke A. Veronis, pastor parafii Saint Constantine and Helen Greek Orthodox Church:
„W grze hazardowej wygrywa się kosztem innych. Im więcej wygrywamy, tym więcej inni muszą przegrać! Chrystus uczy nas kochać drugiego. W przeciwieństwie do tego pasja do ekscytującej rozrywki hazardowej, która zaspokaja naszą chęć wygrywania (i naszą chciwość), prowadzi nas do ignorowania faktu, że wygrywamy kosztem innych. Dreszcz emocji oślepia nas. Kiedy kupujemy bilet na loterię, w nadziei wygrania milionów dolarów, nie myślimy o naszym sąsiedzie. Wszystko, o czym marzymy, to wygrywać!”
Prawosławie bardzo restrykcyjnie podchodzi do hazardu. Gry losowe są w tej religii zabronione i nie ma od tego zakazu wyjątku, inaczej niż w wielu innych religiach. Szczególnie ciężkim grzechem jest hazard uprawiany przez duchownych oraz uzależnienie od hazardu.