Czy systemy bukmacherskie są skuteczne?

Skuteczne systemy bukmacherskie

Przede wszystkim musimy określić, co znaczy „skuteczny system bukmacherski”. Jeżeli scharakteryzujemy to pojęcie pod kątem gwarancji otrzymywania zysków, to niestety, ale taka metoda „prawie” nie istnieje. Wyjątkiem może być szukanie surebetów, czyli 100% pewniaków, jednak bukmacherzy i na tę sytuację mogą się przygotować poprzez blokadę takich zakładów. Można oczywiście, przy użyciu dostępnych metod (wszelkiego rodzaju porównywarki kursów znajdujące się w sieci) próbować czerpać pewne zyski z tego typu spotkań, jednak są to kwoty wielkości kilku procent wkładu, co nie powala na kolana. Należy jednak powiedzieć, że surebety z odpowiednim stawkowaniem są skuteczne. I to niestety jedyna metoda, która pozwala zyskiwać prawie w 100% przypadków.

Skoro system bukmacherski to stawkowanie plus dobór typów, to podejdziemy do zagadnienia dosłownie. Tzn. określimy pojęcie skuteczności w odniesieniu do każdej składowej takiej metody – jak dobrze chroni nasz kapitał sama strategia doboru kwot na kolejne zakłady oraz jak dobrym typerem powinniśmy być, by móc czerpać zyski (przynajmniej w dłuższej perspektywie gry).

Najważniejsza jest ochrona kapitału oraz poziom trafnych typów

W świecie zakładów wzajemnych istnieje kilkanaście głównych metod stawkowania, które gracze wykorzystują najczęściej. Poprzez dobrą ochronę bankrolla będziemy rozumieć możliwość rozegrania jak najdłuższej serii zakładów – im większa ta liczba, tym większe prawdopodobieństwo uzyskania profitów. Będziemy rozpatrywać najgorszy scenariusz: maksymalną długość serii porażek, na którą możemy sobie pozwolić w ramach przykładowej wartości portfela.

Równocześnie postaramy się określić, jak dobrym typerem powinniśmy być w ramach danego systemu bukmacherskiego (nie wszędzie będzie to się dało podać w liczbach, jednak postaramy się określić, od czego zależy). Wydawałoby się, że średnia skuteczność poprawnie określonych zakładów jest dobrym parametrem, który może to determinować. Jednak w rozpatrywanych przykładach (gramy jedną metodą w danym czasie i z określoną całkowitą kwotą) odpowiedniejsze jest traktowanie skuteczności typów tylko przez pryzmat danego systemu. Będziemy określać ile musimy mieć minimalnie poprawnych trafień, by po zakończonym okresie nie być stratnym w obrębie danej metody.

Dla przykładu: dysponując kwotą 100 zł na grę i obstawiając cały czas kursy 2.00 za 10 zł, musimy trafić minimalnie pięć kuponów, by wyjść na zero. Przy mniejszej ilości poprawnych typów odnotujemy stratę.

Jak skuteczne są systemy bukmacherskie?

Przypuśćmy więc, że dysponujemy kwotą rzędu 1 000 zł, przeznaczoną na pewien okres gry. Większość rozpatrywanych przez nas metod stawkowania ma charakter rekurencyjny (kwoty kolejnych zakładów zależą od wcześniejszych), dlatego tam, gdzie będzie to wymagane, określimy wartość kilku początkowych zakładów. Poniżej przyjrzymy się kilkunastu najpopularniejszym systemom.

• System D’Alemberta: metoda dedykowana kursom w okolicach 3.00, zaczynamy od kwoty 10 zł (1% całkowitej) i zwiększamy ją o kolejne 10 zł w przypadku błędnego typu. Gdy poprawnie określimy, to wysokość następnego zakładu jest równa ostatniemu minus 30 zł (gdy ta wartość jest mniejsza bądź równa zero, to startujemy od 10 zł). Najdłuższa seria porażek, na jaką możemy sobie pozwolić w tym przypadku, wynosi 13 (mamy maksymalnie tyle podejść dla całkowitej kwoty 1000 zł). Wymagana skuteczność (dla kursów 3.00) jest na poziomie jednego poprawnego typu na każde pięć – w tym przypadku nie będziemy tracić. Podsumowanie: Metoda jest w skuteczna, gdyż dla kursów w okolicach 3.00 wymagana jest trafność tylko na poziomie 20%.

• System 1-3-2-6: 4-etapowa metoda polegająca na uzyskaniu 100% zysku początkowej wartości zakładu (przy założeniu trafienia czterech typów z rzędu). Rozsądnie wydaje się ustalić stałą stawkę kolejnych serii na poziomie 2% całkowitej kwoty, czyli za 20 zł. Przy tym założeniu mamy pięćdziesiąt podejść. Wymagana ilość poprawnych typów to pięć serii na każde pięćdziesiąt – w tym przypadku wychodzimy na zero. Podsumowanie: System wyjątkowo mało skuteczny ze względu na konieczną serię czterech poprawnych typów. Nie polecamy początkującym graczom.
• System Fibonacciego: stosowana dla kursów o okolicach 3.00 – ustalamy kwoty pierwszych dwóch zakładów na poziomie 10 zł (1% całkowitej kwoty). W przypadku błędnego typu wartość kolejnego kuponu to suma dwóch poprzednich, zaś poprawny cofa nas o jeden krok. Możemy sobie pozwolić na maksymalnie 12 porażek z rzędu (na kolejny zabraknie nam środków). W tym przypadku musimy wygrywać co najmniej raz na każde dwanaście kuponów, by odnotować zyski. Podsumowanie: Dobra metoda stawkowania ze względu na wymaganą niską skuteczność dla wydarzeń z kursami w okolicach 3.00, na poziomie 10%. Nie polecamy jednak osobom mało odpornym na długie serie błędnych typów – kwoty kolejnych kuponów rosną dość szybko.
• System Kelly’ego: metoda wymagająca dużej wiedzy sportowej, polegająca na szukaniu valuebetów oraz stawkowaniu takich zakładów przy wykorzystaniu wzoru Kelly’ego. Teoretycznie możemy sobie pozwolić na nieskończoną grę, w praktyce stawka każdego kuponu jest pewnym ułamkiem całej dostępnej kwoty. W przypadku serii porażek kwota kolejnych zakładów cały czas maleje i po osiągnięciu odpowiedniej wartości (najczęściej minimalnej sumy na zakłady u bukmachera) kończymy grę. Maksymalna długość błędnych typów zależy od wysokości valuebeta. Podsumowanie: Metoda bardzo skuteczna, o ile potrafimy wyszukiwać wartościowe wydarzenia sportowe oraz nasza skuteczność jest na wysokim poziomie.
• System Labouchere’a: klasycznie to metoda stawkowania progresywnego w typach z kursami w okolicach 2.00 mająca na celu podwoić nasz wkład po serii zakładów. Kwota każdego cyklu nie powinna przekraczać 20 zł (2% całego wkładu). Przy takim ustawieniu możemy rozegrać do pięćdziesięciu etapów. Wymagana skuteczność to jeden poprawny typ na każde trzy. Podsumowanie: Trafność na poziomie 33% dla kursów 2.00 pozwala stwierdzić, że to stawkowanie jest dobrą metodą doboru kwot na kolejne zakłady.
• System stawkowania procentowego: tutaj stawka kolejnych zakładów liczona jest w zależności od aktualnie posiadanego całego kapitału (na poziomie 2%). Jeżeli wygrywamy, to liczymy ją dla bankrollu zwiększonego o potencjalny zysk. Jeżeli przegrywamy, to zmniejszonego o odpowiednią stratę. Jest metodą podobną do systemu Kelly’ego i uznajemy się za bankruta, gdy kwota, którą dysponujemy, spadnie poniżej minimalnej dopuszczalnej przez bukmachera. Podsumowanie: Bardzo skuteczny system stawkowania, będący ulepszeniem strategii płaskiej stawki. Pozwala na rozegranie bardzo dużej ilości zakładów, przy jednoczesnym minimalizowaniu bankructwa.

• System Martingale’a: agresywny sposób gry polegający na podwajaniu kwoty kolejnego zakładu w przypadku błędnie wytypowanego poprzedzającego. Przeznaczona dla kursów większych niż 2.00. Zalecana początkowa stawka w wysokości 10 zł (1% całego bankrollu). Możemy sobie pozwolić na maksymalnie dziewięć kolejnych porażek. By metoda przynosiła zyski, musimy poprawnie typować co najmniej jeden kupon na każde dziewięć. Podsumowanie: Bardzo mało skuteczny system stawkowania ze względu na bardzo szybki wzrost kwot kolejnych zakładów.
• System middle bets: metoda polegająca na obstawianiu co najmniej dwóch kuponów, z których co najmniej jeden zawsze będzie trafiony. Wydarzenia tego typu można znaleźć w zakładach typu Under/Over oraz w przypadku handicapów ćwiartkowych. Zalecana kwota przeznaczana na oba kupony to od 2% do 5% całego wkładu (20 zł do 50 zł). W zależności od stawkowania pozwala na rozegranie od 20 do 50 par kuponów. Podsumowanie: Bardzo skuteczny system, gdyż w najgorszym razie zawsze otrzymujemy zwrot za przynajmniej jeden zakład.

• System Paroli: (kursy min. 2.00) metoda zwana inaczej antymartingale, gdyż stawki kolejnych zakładów zwiększamy dwa razy tylko w przypadku poprawnego typu. Gdy źle określimy kupon, to wracamy do kwoty początkowej. Zaleca się ustalić wyjściową wartość na poziomie 2% (20 zł w naszej sytuacji). Przy tak przyjętych założeniach możemy pozwolić sobie na maksymalnie pięćdziesiąt błędnych typów. W odróżnieniu od systemu Martingale’a metoda Paroli wymaga już względnie wysokiej skuteczności w typowaniu. Musimy trafiać jeden na każde dwa kupony. Podsumowanie: System mocno nieskuteczny – zły sposób doboru kwot na kolejne zakłady ze względu na zbyt szybki wzrost tych wartości dla serii poprawnych typów – pierwszy błędny kupon będzie nas dużo kosztował.
• System stawki modulowanej: dzielimy kwotę każdego zakładu (z reguły 2%=20 zł) na 10 jednostek i w zależności od ryzyka typu przypisujemy mu odpowiednią liczbę jednostek (od 1j do 10j). Minimalnie rozegramy tym sposobem pięćdziesiąt kuponów. Skuteczność w poprawnym typowaniu zależy od kursu, z jakim gramy. Podsumowanie: Bardzo dobry system, pozwalający na dynamiczny dobór stawek zakładów ze względu na kurs czy własne szacunki powodzenia.

• System piętnastki: polega na przejściu piętnastu kroków, z których kolejne obstawiane są za część kwoty wygranej we wcześniejszych. Stosuje się tę metodę dla kursów powyżej 2.00. Zalecana kwota początkowa dla każdej z serii powinna mieć wartość od 20 zł do 50 zł (2%-5% całego bankrollu). Pozwala to na rozegranie od dwudziestu do pięćdziesięciu systemów. Sama metoda wymaga skuteczności poprawnego typowania przynajmniej co drugiego kuponu. Podsumowanie: Przyjemny i dość skuteczny system doboru kwot na kolejne zakłady, pozwalający na zaplanowanie kilkunastu spotkań. Strategia dobra również ze względu na zabezpieczenie części wygrywanej kwoty – odkładamy do portfela część zysków.
• System płaskiej stawki: najprostsza metoda stawkowania, przeznaczona dla dowolnego kursu. Każdy zakład obstawiamy za jednakową kwotę (2%=20 zł). W tym przypadku możemy minimalnie rozegrać pięćdziesiąt kuponów. W zależności od kursu (od 2.00 do 10.00) musimy poprawnie obstawiać minimalnie co drugi lub co dziesiąty, by wychodzić na zero. Podsumowanie: Bardzo dobra metoda dla początkujących graczy ze względu na prosty algorytm stawkowania oraz możliwość rozegrania dość dużej ilości kuponów.

• System stałego profitu: polega na rozegraniu zakładu lub serii zakładów tak, by otrzymać z góry założony zysk. Kwota przeznaczona na pojedynczy kupon zależy od jego kursu. Rozsądnie jest oczekiwać zysku na poziomie 50%-100% wartości każdego zakładu. Oznacza to, że możemy przeznaczać na każdy kupon około 2% całości (20 zł) i grać z kursami rzędu 1.50-2.00. Możemy w ten sposób obstawić minimum pięćdziesiąt kuponów. Wymagana skuteczność jest na poziomie dwa poprawne typy na każde trzy (kurs 1.50) oraz jeden dobrze określony kupon na dwa rozegrane (kurs 2.00). Podsumowanie: Dobra metoda stawkowania przy założeniu dużej skuteczności poprawnych typów. Dobór kwot na kupony uzależniony od zakładanego zysku – im większy, tym bardziej ryzykowne zakłady i, co za tym idzie, większe szanse na błędny typ.
• System polish middles: metoda przeznaczona dla typów postaci Under/Over oraz zakładów z handicapami i określana mianem inverted middle bets (tłum. odwrócone zakłady sportowe). Obstawiamy co najmniej dwa kupony tak, by możliwy zakres niepokrytych wyników był jak najmniejszy. Łączna kwota pojedynczego zestawu nie powinna przekraczać 5% całej dostępnej (50 zł). Pozwala to na rozegranie minimalnie dwudziestu serii. Podsumowanie: Dobra metoda ze względu na nieduże ryzyko nietrafienia typu – zakres błędnych wyników jest mały (przy odpowiednim doborze zakładów).

Podsumowując, każdy system wymaga określonej dla niego skuteczności. Jest ona w ten sposób dobrana, by po wydaniu całej dostępnej kwoty na zakłady nie być stratnym. Polecamy samemu określić, która metoda jest dla nas odpowiednia. Powyższe sposoby gry są podejściami klasycznymi, szeroko opisanymi i jako takie podlegają wszelkim możliwym modyfikacjom. Każdy może spróbować wszelkich przeróbek, bo tylko w ten sposób możemy wygrać z bukmacherem i osiągać regularne zyski.